آلترناتوری که از جاروب استفاده نمی‌کند، نیاز به نگهداری کمتری داشته و نیروی پاک‌تری را تولید می‌نماید. آلترناتور بخشی از ژنراتور است که خروجی الکتریکی را از ورودی مکانیکی عرضه‌شده توسط موتور تولید می‌کند. اجزای آلترناتور باهم کار می‌کنند و باعث حرکت نسبی بین میدان‌های مغناطیسی و الکتریکی می‌شوند که به نوبه خود الکتریسیته تولید می‌کنند. جزء ثابت آلترناتور استاتور نامیده می‌شود که شامل مجموعه‌ای از رساناهای الکتریکی در کوئل و روی یک هسته آهنی است. جزء متحرک آلترناتور روتور یا آرماتور نامیده می‌شود. کموتاتور یک سوئیچ الکتریکی است که دائماً جریان را میان روتور و مدار خارجی عوض می‌کند. کموتاتور در ژنراتور با معکوس کردن اتصال سیم‌پیچ به مدار خارجی، جهت جریان را حفظ می‌کند و جریانی یک سویه را به مدار خارجی تحویل می‌دهد.
در طراحی کلاسیک ژنراتور، نیاز به جاروبک‌هایی برای اتصال به کموتاتور، محدودیت‌هایی را تحمیل می‌کند. سایش جاروبک‌ها و کموتاتور، ایجاد اصطکاک نموده و هرچه سرعت موتور بالاتر باشد، جاروبک‌ها می‌بایست محکم‌تر فشار داده شوند تا اتصال خوبی را برقرار کنند. این اتصال علاوه بر اینکه موجب افزایش صدای موتور می‌شوند، بلکه محدودیت بیشتری را برای سرعت چرخش موتور ایجاد می‌کنند. به مرور زمان این جاروبک‌ها از بین رفته و نیاز به تعویض پیدا می‌کنند. اتصال ناقص الکتریکی نیز باعث تولید نویز الکتریکی در مدار متصل می‌شود. این مشکلات با جابه‌جا کردن درون موتور با بیرون آن در طراحی از بین می‌روند. با قراردادن آهنرباهای دائم در داخل و سیم‌پیچ‌ها در بیرون به طراحی بدون جاروبک خواهیم رسید.
